مردی می میرد و خود را در جائی می یابد که به خیال او دروازه های بهشت است.

راهنمایی به او می گوید که تمام ابدیت را در اینجا سپری خواهد کرد و اضافه می کند: « کار من اینست که هر چه شما درخواست می کنید در اختیارتان بگذارم.»

مرد خوشحال می شود. او این را به حساب یک پاداش منصفانه برای آنچه به نظر او زندگی پرهیزگارانه اش در کره خاکی بوده، می گذارد. از این رو شروع به در خواست چیزهای مختلف می کند، اول خیلی محجوبانه، اما به زودی خواست های خود را بالا می برد تا بالاخره غرق در ارضای امیال خود یکی پس از دیگری می گردد.

پس از اینکه مدتی بدین روال می گذرد، او خود را از این همه خسته و دل زده می بیند و از راهنمای خود می پرسد، آیا می تواند ترتیبی دهد تا او به کره خاکی نگاهی بیفکند.

راهنمای او ترتیب این کار را می دهد، بعد از این که آن مرد، انسانها را می بیند که در حال دست و پنجه کردن با فشار ها و سختی های زندگی هستند با شور و شوق جدیدی به شادی های خود باز می گردد.

اما بعد از مدتی غرق شدن در لذات خویش، دیگر آن مرد احساس می کند که به راستی از این وضع خسته شده است. از این رو به راهنمای خود می گوید: « این بار من یک خواهش نامعقول تر دارم، آیا امکان دارد ترتیبی برای من بدهی تا بتوانم برای مدتی به جهنم نگاه کنم؟ »

و راهنما تعجب زده پاسخ می دهد: « مگر فکر می کنی کجا هستی؟ »

سلام خدمت تمام دوستان

دوستان عزیز، در برهه ای از زمان قرار داریم که کشور ما نیاز به فکر، تلاش و کار صادقانه شما دوستان دارد. ما باید به دور از حواشی و این که در چه جایگاهی هستیم، با تمام وجود و عزمی راسخ و اعتماد به نفسی بالا برای پیشرفت کشورمان کار کنیم و با ارائه مدل های بومی برای توسعه کشورمان، خود را از استکبار جهانی برهانیم.

یا حق

التماس دعا

مثل دنیا مثل مار است، که لمس کردن آن نرم و خوشایند است، اما زهر آن کشنده. فریب خورده ی جاهل به سوی آن جذب می شود، اما عاقل فرزانه از آن گریزان می گردد.

سلام

امروز می خوام استکبار رو از نگاه امام علی علیه السلام برای شما تعریف کنم.

استکبار چیست؟ استکبار ترک اطاعت از کسی که مامور به اطاعت از او هستید، و برتری جستن بر کسی که به پیروی از او دعوت شده اید.

حمد و ثنا، مختص خداوندی است که در عین بی نیازی از حمد و ثنای ستایشگرانش، حمد را راهی از راههای اقرار به ذات لاهوتی، بی نیاز، ربوبی و یگانه خویش انتخاب کرده است، خداوند حمد را یکی از اسباب ازدیاد رحمت خویش و مسیری برای جویندگان فضل و رحمتش قرار داده است، و حقیقتی را در نهان الفاظ حمد وثنا مستور داشته است، و آن عبارتست از اینکه در هر حمد و ستایشی که انجام می گیرد – با هر لفظی که باشد و هر چه الفاظ بزرگی باشد – صاحب نعمت حقیقی و اصیل خداوند است و بس.

بی تفاوتی نوعی مستی است.

آیا مست می تواند به نعمت بازوهایش بیندیشد؟

آن که می تواند آن چه را در اختیار دارد، ستایش آمیز کند، چکونه است که به چرایی بر می خیزد و آفرینش دگرگون می طلبد؟

حسادت و زیبایی، ظالم تر از آن هستند که بگذارند زن عمرش را در راه موفقیت های بزرگ صرف کند.

اگر الگوی زن زیبا، زن زشت باشد او را مسخره می کنند. اما اگر الگوی زن زیبا، زشتی باشد تقلیدش می کنند.

صدقه زمان را در قلک وجود خویش بریز و بدان که هرچه بر سر لحظه ها بیاوریم، همان را خداوند بر سرمان خواهد آورد.

عالیترین زمان، می تواند همان لحظه ای باشد که از دستش می دهیم.